مولا دا ملنگ تے ڈِھڈ دا ملنگ
مولوی عبدا لمجید ملنگ جہلم دریا دے دندے مُنڈیاں نوں کُشتی تے تیراکی سکھا رئے سی۔ تھانیدار ملنگ نوں گرفتار کرن لئی آیا۔ طاقت دے نشے وچ چُور تھانیدار اپنے سٹائل وچ نال آئے سپاہیاں نوں آکھن لگا: ایہنوں ہتھکڑیاں پاؤ تے انگریز دی کچہری وچ لے چلو۔ 
ملنگ آکھن لگا: مولا دے ملنگ نوں لے چلو
بھوتریا تھانیدا ر آکھن لگا: میں وی مولا دا ملنگ آں
بے خوف تے نڈر ملنگ نے اوہدے ول جلال بھری اکھاں نال ویکھیا تے آکھیا: نہیں تُو مولا دا ملنگ نہیں ہو سکدا۔ تُو ڈِھڈ دا ملنگ ایں۔
تھانیدار دا رویہ ہور سخت ہو گیا۔ اوہنے سپاہیاں نوں کہیا کہ چھیتی نال ایہنوں ہتھکڑیاں لاؤ تے انگریز دی کچہری وچ لے چلو، ایہنوں ہُنے ای پتا لگدا اے کہ کون مولا دا ملنگ اے تے کون ڈِھڈ دا ملنگ اے۔
ملنگ نوں لے جا کے اوہناں انگریز کمشنر دی کُھلی کچہری وچ پیش کیتا۔ اَج توں پینتی چالیہ ورھے پہلاں دی گل اے جدوں سانوں جہلم شہر دے کِنے ای بزرگاں نے ایہہ اپنی اکھیں ڈِٹھا واقع سُنایا۔
انگریز نے مولوی عبدالمجید ملنگ نوں فرنگی (انگریزی) راج دے خلاف تقریر کرن دے جُرم وچ اوتھے سزا دیون لئی سَدیا سی۔ انگریز کمشنر دا بُل ڈاگ (وڈے منہ والا خونی کُتا) بہت مشہور سی جو مجرماں اُتے سرِعام چھڈدا سی تے اوہ مجرماں نوں منٹاں وچ چیر پھاڑ دیندا۔ ایہہ گوریاں دا لوکاں اُتے دہشت بٹھاون دا اِک عام حربہ سی۔
ملنگ نوں کٹہرے وچ بنھیا گیا۔ کُتے نوں چھڈیا گیا۔ کُتا ملنگ وَل دوڑیا۔ ملنگ نے کُتے ول ویکھیا تے کُتا اوسے تھاں تے ای رُک گیا۔ کھڑی پُوچھ (دَم) نُوں ہلاندا اوہ ملنگ دے پیراں وچ آ کے چُپ چاپ بیٹھ گیا۔
انگریز ایہہ سب کجھ ویکھ رہیا سی۔ اوہنوں ڈاڈھا وَٹّ چڑھیا۔ اوہ اپنی سِیٹ توں اُٹھیا تے کُتے نوں ہُش ہُش کردا رہیا۔ پر کُتا اپنی تھاں توں نہ ہِلیا۔ اوہ انج ای اوتھے ای پُوچھ دبا کے بیٹھا رہیا جیویں زمیں دے نال جم گیا اے۔ کمشنر غصے نال کرسی توں اُٹھیا تے اگے آ کے اوہنے کُتے نوں ٹھڈے وی مارے پر کُتا نہ اُٹھیا۔ ملنگ نے گورے نوں انگریزی وچ آکھیا: صاحب بہادر ایہہ کتا نہیں وڈے گا۔
۔It will not bite me. Better you come. تُو آپ اگے آ۔
کُتے دِیاں قوتاں سَلب ہوئیاں ویکھ کے انگریزخوفزدہ ہو گیا۔ اوہنے تھانیدار نوں کہیا کہ ملنگ نوں لے جاؤ تے جیل وچ بند کر دیو۔
تھانیدار جس ویلے ملنگ نوں ٹانگے وچ بٹھا کے لے جا رہیا سی اوہ ملنگ دے پیریں ڈِگ پیا تے آکھن لگا
سچ اے مولوی جی، تُساں ای مولا دے ملنگ او تے میں واقعی ڈِھڈ دا ملنگ آں۔
(ملنگ اک اجیہے مولوی سن جو امیراں دے بچیاں نوں دینی تے دنیاوی علوم پڑھاندے تے اوہناں دی فیس دے نال غریب بچیاں دی مدد کردے۔) اپنی نویں چھپن والی پنجابی کتاب : ۳۳ کہانیاں۔ چوں اک کہانی۔ سعید